Co rozumiemy przez „Jezusa Chrystusa” i „Chrześcijanina”? Czy ten, kto podąża za Nim, jest „chrześcijaninem”, czy nie? Pochodzenie tych słów mówi nam wszystko, co powinniśmy wiedzieć o naturze tego człowieka, który twierdził, że jest Bogiem.
od razu wiemy, że „chrześcijanin” to słowo zawierające kontrastujące słowa. „Chrześcijanin” to ten, kto podąża za Jezusem lub wierzy w Jezusa, podczas gdy „Chrześcijanin” to ten, który podąża Jego śladami. Ale czekaj, w tym słowie „chrześcijanin” jest coś więcej, prawda? Tak, definicje chrześcijanina i chrześcijaństwa są synonimami „naśladowców Jezusa Chrystusa”. Więc co Bóg miał na myśli przez to słowo i dlaczego wybrał to konkretne słowo, aby się utożsamić? To słowo nie jest ani mężczyzną, ani kobietą, ale jednym i drugim. Może odnosić się do:
* ten, kto podąża za Chrystusem, aby stać się podobnym do Niego, lub
* ten, kto naśladuje Chrystusa, przestrzegając Jego przykładu i nauk.
To znaczenie słowa „chrześcijanin” nabierze takiego znaczenia, jakie powinno mieć, jeśli mamy ustalić prawdziwy zamiar autora tego objawienia. Aby wyjaśnić pochodzenie słowa „chrześcijanin”, przejdźmy do:
2 Koryntian 5:17 Dlatego jeśli ktoś jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem; stare rzeczy przeminęły; oto wszystko stało się nowe.
Tutaj znowu są dwa słowa, które są prawie zamienne. „Stare rzeczy” i „nowe rzeczy”. Najwyraźniej „stare rzeczy” odnoszą się do rzeczy, które są wyłączne dla tego świata lub starej ziemi, podczas gdy „nowe rzeczy” odnoszą się do tych rzeczy, które są wspólne dla nowego stworzenia. Teraz, mimo że werset jest napisany tonem twierdzącym, ma również negatywną stronę. Widzisz, podobnie jak negatywne stwierdzenie, musimy odnieść się do negatywnej strony rzeczywistości.
Zanim w pełni przejdę do tego wersetu, aby wyjaśnić intencję jego przesłania, przejdźmy tam również i zobaczmy, co mówi tutaj apostoł Paweł:
Stare rzeczy przeminęły; oto wszystko stało się nowe.
Tutaj znowu widzimy, że stare rzeczy przeminęły, co w tym przypadku oznacza ich zniszczenie. Pamiętaj, nic nie jest naprawdę zniszczone. Wszystko jest nadal w formie bez przyczyny. Oznacza to również, że chociaż te rzeczy przeminęły, nadal istnieją. Wreszcie stare rzeczy to te, które nie mają wartości w teraźniejszości. Brak wiecznej wartości. Miały wartość tylko w grze życia i mają wieczne znaczenie tylko wtedy, gdy zbadamy je w układance naszego życia. Ale stare rzeczy stały się teraz nowymi. Musimy rozważyć kontekst tego wersetu w naszym życiu, aby właściwie uchwycić przesłanie.
Przyjrzyjmy się pokrótce, co oznacza ten werset.
OldThings – Te rzeczy nie mają wiecznej wartości ani znaczenia, co oznacza, że były istotne tylko w kontekście danej chwili.
Dlatego – starotestamentowe proroctwa Starego Testamentu napisane między 773 pne a Synajem, kiedy Izrael został założony, a Pismo Święte tchnęło w życie; wszystkie proroctwa zapisane w tych księgach Starego Testamentu straciły ważność i są tylko tak istotne, jak ich środowisko, a zwłaszcza tło kulturowe, w którym istnieją.
NOWA RZECZ – Nowy Testament
Chrystus – Boski CZŁOWIEK – był ostatnią postacią Starego Testamentu, która umarła za grzechy ludzkości w Ogrodzie Eden. Jest jedynym środkiem, dzięki któremu cała ludzkość może zostać uratowana od wiecznego gniewu i izolacji. Stał się dla nas grzechem, abyśmy mogli stać się w Nim sprawiedliwością Bożą.
Dlatego – Nowego Testamentu Proroctwa Starego Testamentu pisane od 773 roku pne również nie są już aktualne i nie mają wiecznego znaczenia.
Następnym przystankiem w naszym badaniu będzie krzyż, aby zbadać, jaka jest kara za grzech. Jest to wydarzenie przedstawione w Ewangelii Marka przez apostoła Mateusza i spisanej pod koniec pierwszego wieku, zaledwie trzy lata po zmartwychwstaniu Jezusa. Apostoł Mateusz napisał o życiu Jezusa pod koniec drugiego wieku, zaledwie trzy lata po zniszczeniu Jerozolimy przez rzymską inwazję. Najwyraźniej Jerozolima nie miała prawa do miasta; w rzeczywistości była częścią starożytnej rzymskiej prowincji Azji Mniejszej.
Dowiedzmy się, o co chodzi w wydarzeniu ukrzyżowania Jezusa Chrystusa, z rzeczywistego biblijnego zapisu Ewangelii Mateusza.
Jak zwykle śmierć Jezusa została zapowiedziana i zapowiedziana w Starym Testamencie. Wszystkie zapisy biblijne, zarówno Stary, jak i Nowy Testament, są ze sobą w doskonałej zgodności. W Ewangelii Mateusza śmierć Jezusa została objawiona uczniom w zapisie siedmiu kluczowych wydarzeń. Te zapisują cztery z pięciu kluczowych wydarzeń.
